وقتی کفايتت کرد ، دست بردار

طُوبی لِمَن ذَکَرَ المَعادَ وَ عَمِلَ لَلحِسابِ کارهايش با حساب است. خوردنش ،‌ راه رفتنش، حرف زدنش همه اندازه دارد. زيادی نمی خورد چون گلويش نمی تواند ببلعد. ميخورد و رد ميشود. آيا ميتوانی در هوای گرم سه يا چهار دست لباس بپوشي؟ نميتوانی! لذا مومن کارهايش، خوردنش، حرف زدن و ... بی حساب نيست. و ديگر اينکه به کفاف قانع است. کفاف ما خيلی کم است. آمال و آرزوهاست که بشر را بيچاره کرده است. کفاف را روی کاغذ بنويس و ببين در شبانه روز چقدر نان و آب ميخوري، چقدر نفس ميکشی و چقدر لباس ميپوشی. اينها را برای خودت و زن و بچه ات روی کاغد بنويس ،‌ ببين چند قلم و چقدر است. اين کفاف است: خوردن و خوابيدن و پوشيدن و آشاميدن. چند قلمش هم مفت است، يکی نفس است. آب هم مثل اينکه مفت بود جز در کربلا. آب همه جا مفت بود. الان هم مفت است. الان اگر يک ليوان آب بخواهی تا بگويی سه نفر بر می خيزند و می آورند. فقط يک کربلا بود که خلقت را داغ کرد.
آب مفت، نفس مفت، ديگر چه باقی ميماند؟ خوراک و لباس و يک جايی که بخوابد و زير سقفی باشد که آفتاب و باران نخورد. کفاف انسان اينهاست.
از زمان آدم که به دنيا آمد تا الان کفاف انسانها همين بوده است. اين همه که بشر ترقی کرده است ،‌نتوانسته است کفاف را کم يا زياد کند. البته آمال و آرزو خيلی چيزها را اضافه کرده است، منتهی ريشه ی آن هم درآمد.الان هنر دارد ريشه شغل بشر را در می آورد. ان شاءالله اگر هنرها را مصرف کنند شغلشان تمام ميشود.الان همه باهنر شده اند. آخر هنر اين است که مضطر می شوی و خودت را يک چرخ ميدهی. رقص هم يک هنر است، بلکه بالاترين هنرهاست.همه ،‌ هنرهايشان را زمين ميگذارند و کسی را که می رقصد نگاه ميکنند. اگر شک داری شما بافنده بياوريد و من رقاص می آورم ببينم می بافيد يا می رقصيد؟ همه بافندگيتان يادتان ميرود و اورا نگاه ميکنيد. زيرا اين هنر، بالای سر هنرهاست و بالاترين هنرها رقص است.
آمد مسئله پرسيد که اگر دستم را اينجور کنم چطور است؟ گفت بد نيست. گفتم اين دستم را چطور؟ گفتند بد نيست. کارهای ديگر را گفت، گفت ايرادی ندارد. گفت حالا اگر همه اش را باهم بکنم چطور؟ گفت مرده شود ترکيبت را ببرد. يعنی اين ترکيبی که درست کردی خراب کرد.
ببين امام عليه السلام و پيامبر صلی الله عليه و آله چگونه مغز ذات مارا درست کردند. فرمودند خوشا به حال کسی که ياد معاد کند. معاد يعنی موعد و وعده گاه. بدترين کارها خلف وعده است. خلف وعده ، يکی اين است که به کسی بگويی فردا فلان جا هستم و نروی. يک خلف وعده هم هست که با خداست، که وقتی مارا خلق کرد با ما وعده گذاشت و فرمود اَلَستُ بِرَبِّکُم. آيا من مربی شما نيستم که خلقتان کردم. می گويند که ما گفته ايم بله.الان هم ميگوييم بله. آيا اگر تنگتان بگيرد نمی گوييد بله؟ آيا بعد از اين هم بله،‌ يا فقط گاهی بله؟ او اگر رب است همه وقت رب است.
الان هم که اينجا نشسته ام نفس از آن او،‌ بدن مال او، کلام مال او، و علم و حيات مال اوست.
گفتند ما اسماء و صفات خداييم. گفت آن که عين ذاتش است. همه مال اوست. امامان ما صفات خدايند. اسماء خدايند.اَلَستُ بِرَبِّکُم؟ ربشان خداست. يعنی اين هنر و اين مربا ساخته ی خداست. خدا درست کرده است. محمد و آل محمدصلی الله عليه و آله را خدا ساخته است. خودتان هم اين جوريد. فکر کن. تعقل کن. امامان ما ميخواهند ما را ببرندبا خودشان آشنا کنند.
اُذکُرُوا المَعاد. معاد را ياد کنيد. خوشا به حال آنکه اين گونه باشد. دارند درست شده ها را تعريف می کنند نه آنهايی را که حالا ميخواهند درست شوند. ميگويد خوشا به حال آنکه ياد ميکند معاد را، عمل ميکند به حساب و قانع به کفاف است. اين قناعت درباره ی دين هم هست. در نماز و عبادتت هر چقدر که استعدادت هست و به حدی که کفايتت ميکند همان را بگير. مبادا زيادی خودت را خسته کني، مرتباً ذکر بگويی و لبت را تکان بدهی.
قَنَعَ بِالکَفافِ.يعنی وقتی کفايتت را کرد دست بردار. تا ديدی ميخواهی سير شوی دست از لقمه بکش. تا ديدی لباست گرم است رويش اضافه نپوش. تا ديدی بازارت گرم نيست ديگر حرف زدن را رها کن. اگر هم بخواهی صحبت کنی زبان نمی آيد.
پس يکی کارکردن برای حساب است.ديگری قانع بودن به کفاف و ياد خدا و معاد، چهارمينش رضا از خداوند است. خوشا به حال اينها.
اسلام اين طور نيست. اسلام يعنی تسليم. ناچاراً تسليم شده است.
اِنَّ الاِسلامَ هُوَ التَّسليمُ وَ التَّسليمَ هُوَاليَقينُ وَاليَقينَ هُوَ التَّصديقُ.
وقتی تسليم ثابت ميشود که تصديق هم بکنی که خدای من، خوب خدايی است،‌ نه اينکه اخمش ((هم)) باشد که خدا راهمان را بسته است. همه ی درها را به رويمان بسته است. نمی گويد درها را بسته است تا من را پيش خودش ببرد. ببين که او در عوض دارد چکار ميکند.
آدمی جهل دارد و جهل بالاترين مرض است. اَعدی عَدُوُّکَ نَفسُکَ الَّتی بَينَ جَنبَيکَ. تازه اگر کسی به ندانستنش اقرار کند خودش نصف علم است.والرفق بهم نصف الآخر يعنی اگر راحت يک دفعه ديگر هم بگويد اين بهتر ميشود.اگر دودفعه بگويد کاملاً عالم می شود: نمی دانم. نميدانم.
پس چهار چيز شد. ايمان زياد به موعد و وعده گاه.اِنّا لِلّهِ وَ اِنّا اِلَيهِ راجِعُونَ. همان اشاره به وعده گاه است. وعده گاهی که خلقمان کرد و دوباره بايد همانجا برويم. مردن ملاقات است ، همان وعده گاه است. از پيش او آمده بوديم و چون مرديم دوباره پيش او می رويم.
گفت چرا مارا نعوذبالله از خود جدا کرد . گفت آنجا قرب بود، نمی شد آدم بی ادب باشد. ماهم بی تجربه بوديم. هستی با مابود، در حالی که بی ادب بوديم. لذا درست در نمی آمد. اينجا دماغ همه مان به خاک خورد، خدا را سجده کرديم، يا الله گفتيم، دچار اجنبی شديم، نفس خودمان دشمنمان شد، حالا که برگشتيم مثل آدم وارد ميشويم.

دانلود سه سخنرانی از حاج آقای دولابی مخصوص موبایل

دانلود سه کلیپ با حجم کم از عارف واصل حاج محمد اسماعیل دولابی

دانلود کلیپ۱کربلا وعطش
دانلود کلیپ۲محبت امیر المومنین(ع)
دانلود کلیپ۳معرفت به قرآن

دانلود سخنرانی عارف بزرگوار حاج آقا دولابی

(دانلود چند سخنرانی زیبا از عارف بزرگوار حاج اسماعیل دولابی)
ـــ سخنراني اول ( آثار محبت امام حسين(ع))ــ
ـ سخنراني دوم(امام حسين (ع))ـ
ــ سخنراني سوم ( در باب رحمت)ـــ
سخنراني چهارم (ياد مرگ)ـــ
سخنراني پنجم (ذکر )

میلاد امام زمان(عج) مبارک باد

همسایه قیامت
خدا هم همین را در روایت خبر داده است که زمان ظهور روز مومنین طولانی می شود.به طوری که یک روز آن ده شبانه روز است.روز ها یشان بلند است یعنی خوش اند وفضایشان قشنگ است.می گفت شب های خوب چه زود می آیدومیرفت!حالا می گوید ده روز می شود.یعنی خیلی کارها انجام می دهی وراه میروی.اغلب اینهایی که روز کار می کنندشب که می شود می گویند خسته شدیم وازصبح تا به حالا هم کارهایمان را نرسیدیم انجام بدهیم.ولی آن وقت اینجوری نیست.هر کاری را که فرد به ذهنش میرسدهمه را انجام می دهدوخسته هم نمی شودوخوابش هم نمیبرد.این را تجربه کن. (طوبای محبت۴)

سخنرانی زیبا از عارف باالله حاج اسماعیل دولابی

امروز یکی از سخنرانی های زیبا را براتون آماده کردم.ان شاءالله که گوش بدید

بنده هم از دعا خیرتون بی نصیب نگذارید.التماس دعا

دانلود سخنرانی

سخنرانی از مرحوم دولابی (1)


مجموعه 22 سخنرانی از عارف بالله مرحوم دولابی با موضوعات : امام حسین (ع)، محبت، رحمت، صلوات، آثار حضرت، یاد مرگ و ...
دانلود سخنرانی ها در ادامه مطلب

آثار حضرت
امام حسین (ع)
حدیث کسا
محبت
رحمت
صلوات
صدق
صدق و یقین
صفات
وجود لا ال ال الله
یاد مرگ
ذکر
اجابت

جلسه 1
جلسه 2
جلسه 3
جلسه 4
جلسه 5
جلسه 6
جلسه 7
جلسه 8
جلسه 9

ماه ولایت

ستاره ها. ماه هاو خورشید دنیا. شب و روز دارند.یک وقت طلوع میکنندو یک وقت غروب. نور خوبان گاهی برای ما طلوع داردو گاهی غروب. آیا ندیدی. اول که نصیبمان شد شب وروز داشت؟چون دیده اید می گویم..گاهی که با نور محمدوآل محمد(ص)روز است ونورانی.گاهی هم خدای نا خواسته آدم حرف بی جایی می زند آن وقت شب میشودو تاریک. البته برای آن کارها هم غصه می خورید. ماه هم همین طور است.شب وروز وصبح وعصر دارد. اول ماه وآخر ماه دارد ـ ماه شب چهارده ـ که جگر آدمی را حال می آورد. شب اول ماه دارد که آدم در تاریکی نگاه می کند تا آن راپیدا کند.اینها را در دنیا دیده اید وشنیده اید.نور محمد وآل محمد(ص)هم در قلب شما همین جور است.

ان شاء الله این قدر با ماه وخورشیدحقیقی ـ یعنی محمدوآل محمد(ص)ـ همراه باشید که دیگر دائما روز باشد.این دیگر اسمش قیامت یا ظهور حضرت ولی عصر(عج)است.




(عارف بالله حاج اسماعیل دولابی)

حقیقت دروغ

وحیات در صدق است واستراحت درصدق است.صاحب صدق کم زحمت وراحت است. اگرکسی بخواهد فردا دروغ بگویداز سر شب تاصبح اقلا خود را بسازدو تمرین کند کهاین جور خواهم گفتوآن جور خواهم گفت. آخر سر هم صبح.گیج خواهد شدو راستش را خواهد گفت.مگرمی تواند؟محال است.

دروغ اساسا خود چیزی نیست که واقعیت داشته باشدچه رسد به تهیه کردن آن.دروغ چیزی را می گویندکه واقعیت ندارد.آیا چنین نیست؟چیزی که واقعیت ندارد پیش بینی کردنش چگونه است؟چنین چیزی دیگر اصلا واقعیت ندارد.لذا چیز موهومی است.وقت صرف آن نکن که بفهمی دروغ چیست.نمی توانی هیچ کس نمیتواند بفهمد که آن چیست.زیراوجودو شیئیتی نداردکه کسی آن را بشناسدوپیدایش کند.

در تعریف دروغ گفتند که چیزی است که واقعیت ندارد.پرسید:آیا واقعیت ندارد؟گفتند نه.دوباره پرسید.دوباره همین پاسخ را شنید.

امیدوام سه دفعه که این سوال را کردی وآن جواب را شنیدی باور کنی که دروغ واقعیت ندارد.نه حرفش.نه ذکرش ونه خودش.

(از کتاب طوبای محبت3)